ژانر وحشت در کره جنوبی حرف زیادی برای گفتن دارد و تماشاگران کرهای نیز همیشه مشتاق دیدن داستانهای ترسناک هستند. از این رو، عجیب نیست که در فهرست پنج فیلم پرفروش شش ماه اول سال 2016 نام یک فیلم ترسناک دیده میشود. این در حالی است که سه فیلم از این پنج فیلم، از تولیدهای داخلی صنعت سینمای کره هستند. در عین حال باید به این نکته هم توجه داشت که تماشاچی تنوعطلب کرهای، از انواع و اقسام فیلمها و ژانرها استقبال میکند. منتقدان سینمایی این کشور آسیایی میگویند بهسختی میتوان ژانری را پیدا کرد که محبوبیت بیشتری داشته باشد. انگار تماشاگران کرهای در زمان تماشای فیلمها اهمیتی به ژانر آنها نمیدهند. آنچه مهم است، تعریف جذاب و مقبول داستان است. به همین دلیل، در کنار فیلم ترسناکی مثل شیون در بین پنج فیلم پرفروش جدول گیشه کره در نیمهی اول سال، یک فیلم پلیسی جنایی و اثر تازهی پارک چانووک، هنرمند غیرمتعارف کرهای، هم دیده میشود.
شیون داستان دهکدهای را روایت میکند که در آن یک سری اتفاقهای ترسناک و عجیبوغریب رخ میدهد. یک مأمور پلیس با همکاری زنی مرموز، تحقیقات خود را در این رابطه شروع میکند و در ادامه، نتایج عجیبی به دست میآید. حالوهوای معماگونه و وهمآور داستان، تماشاگران بومی را حسابی میترساند و آنها راضی از ترسی که تجربه کردهاند، سالنهای سینما را ترک میکنند. اما همان طور که منتقدان سینمایی به این نکتهی مهم اشاره کردهاند، فیلمهای ترسناک کرهای، کاملاً متفاوت از فیلمهای ترسناک مرسوم هالیوودی هستند. از این رو شاید درست نباشد که سینمای وحشت کره را در کنار سینمای وحشت آمریکا گذاشت.
فیلمهای ترسناک کرهای بیشتر به نمایش درد و رنج و تشویش و اضطراب شخصیتهای خود تمایل دارند تا اینکه بخواهند روی «خون و خونریزی» تمرکز کنند. این در حالی است که «خون» در سینمای برخی کشورها، عنصر اصلی ژانر وحشت به حساب میآید. در بازار فیلمهای آسیایی، درخواست فراوانی برای آثاری وجود دارد که اکشن، ملودرام یا ترسناک باشند.
ژانر وحشت در اوایل دههی 1960 مورد توجه تماشاگران کرهای قرار گرفت و در دههی هفتاد گسترش زیادی پیدا کرد. فیلمهای ترسناک در دههی هشتاد میلادی، به دلایل مختلف غایب بزرگ پردهی سینماها بودند اما در اواخر دههی نود دوباره به سینماها برگشتند. چونگ جونگوها مورخ فیلم کرهای روی این موضوع تأکید میکند که در دو دههی شصت و هفتاد میلادی فیلمهای ترسناک کرهای تماشاگران زن را هدف گرفته بودند. این زنان از طبقهی متوسط بودند با درآمدهایی متوسط و البته میانسال. این مورخ در این باره توضیح میدهد که ترس کرهای از لغت «سئولهوا» میآید که به معنی «حکایتهای شایعهوار و کذب» است. این مفهوم طیف وسیع و مختلفی از فولکلور، افسانه، اسطوره و داستانهای سینهبهسینه نقلشده را در بر میگیرد. به همین دلیل در فیلمهای ترسناک کرهای همیشه چند نوع از ارواح و «گویشین» وجود دارد؛ که یکی از آنها روح دختر مجرد است. این ارواح معمولاً موهایی بلند و کاملاً سیاه دارند. البته نوع مذکر این گونه ارواح هم وجود دارد که معمولاً موجوداتی نفرینشده هستند و باید برای انجام کارهای ناتمام خود در بین آدمهای شهری و روستایی بگردند.
فیلمسازان کرهای با نمایش انواع و اقسام روحها و دلایل آنها برای ترساندن شخصیتهای زنده، بازار سینما را گرم و ادامهی حیات ژانر وحشت را تضمین میکنند. هالیوود هم با تولید فیلمهای جنگیری سعی دارد بهنوعی به ژانر ترس کرهای نزدیک شود. در عین حال نباید از یاد برد که موفقیت فیلمهای ترسناک کرهای در سالهای اخیر، باعث بازسازی انگلیسیزبان آنها در هالیوود شده است. اما به دلیل تفاوت ژانر وحشت کره با هالیوود این گونه فیلمها معمولاً نتوانستهاند به خوبی نسخههای اریژینال باشند.
تحلیلگران اقتصادی سینما در کره عقیده دارند ژانر وحشت این روزها در بین عموم تماشاگران بومی طرفدار دارد و مختص گروه سنی خاصی نیست. کنسول فیلم کره هم که فهرست فیلمهای موفق نیمهی اول امسال را منتشر کرده است، موافق این تحلیل است. در گزارش این مرکز اعلام شده که تقاضای دیدن فیلم در نیمهی اول 2016 در مقایسه با سال قبل از آن، حدود نه درصد افزایش پیدا کرده است. در این مدت، نزدیک به 95 میلیون بلیت سینما فروخته شده که رقم فروشی 664 میلیون دلاری را برای گیشهی سینماهای کشور به همراه داشته است. سهم تولیدهای بومی چیزی نزدیک به 47 درصد از این رقم است. البته منتقدان و تحلیلگران روی این نکته تأکید میکنند که فیلمهای مطرح و پرسروصدای کرهای در نیمهی دوم سال به روی پردهی سینماها میروند. بنابراین باید منتظر سهم بیشتر فیلمهای کرهای در جدول فروش بود. چند فیلم ترسناک پرسروصدا هم در بین این محصولات جنجالی حضور دارند که برایشان پیشبینی موفقیت مالی بالایی میشود.
دادخواه خشن که تا اینجای کار پرفروشترین فیلم سال سینماهای کره است، با حالوهوای جناییاش نزدیک به ده میلیون تماشاچی را به سینماها کشانده است. این فیلم به کارگردانی ای هیونگ لی، داستان دادرسی را تعریف میکند که یکی از متهمهایش به شکل مرموزی به قتل میرسد. او که مظنون اصلی است به پانزده سال زندان محکوم میشود و ماجراهای تازهای را تجربه میکند. خلق دلهره نقش مهمی در تعریف داستان فیلم دارد.
شیون با ترس و وحشتی که در دل تماشاگران کرهای ایجاد کرد، توانست توجه حدود هفت میلیون تماشاچی را جلب کند و در ردیف سومین فیلم پرفروش قرار گیرد. جالب است که ندیمه پارک چانووک با حالوهوای غیرمتعارفش، چهار میلیون بیننده داشته و در ردیف پنجم جدول قرار گرفته است. این فیلمساز مستقل برای کار تازهاش سراغ یک داستان عهد ویکتوریایی انگلیسی رفته و به آن حالوهوایی بومی بخشیده است. داستان فیلم او با وامگیری شخصیتهای رمان سارا والترز به دوران تسلط ژاپنیها بر کره رفته است و بخشی از تاریخ تلخ کره جنوبی را به نمایش میگذارد.