راجر مور، بازیگر خوشتیپ انگلیسی که در هفت فیلم به نقش جیمز باند ظاهر شد و بیش از هر بازیگر دیگری به این شخصیت جذاب بر پردهی نقرهای جان بخشید، پس از مبارزه کوتاهی با سرطان در سن 89 سالگی در سوییس درگذشت. این خبر توسط خانواده مور در توییتر چنین اعلام شد: «ما با قلبهایی بهشدت غمزده این خبر بد را با شما سهیم میشویم که پدرمان، سر راجر مور، امروز درگذشت...»
مور در مقایسه با دوستش شان کانری در فیلمهای رسمی بیشتری - و در طول دورهی زمانی طولانیتری - نقش باند را بازی کرد و در حالی که طرفداران کانری خیلی وفادارتر به نظر میرسیدند، نظرسنجیها نشان میداد که خیلیها طرفدار شخصیت آرامتر و بامزهتری هستند که مور در قالب باند ارائه کرده است.
در سال 1972 بود که از مور درخواست شد تا به سرویس مخفی علیاحضرت درآید و او سال بعد برای اولین بار در زندگی کن و بگذار بمیرد در قالب مأمور 007 قرار گرفت تا پس از کاهش موفقیتهای این جاسوس ممتاز انگلیسی در پایان دورهی کانری، یک بار دیگر فرنچایز باند را احیا کند. او خیلی زود بر قیاسهایش با کانری چیره شد و در سال 1977 با جاسوسی که دوستم داشت حرکت روبهجلوی چشمگیری را تجربه کرد و این مجموعه فیلمها را به جایگاه ابربلاکباسترها رساند که با فروشی بیش از 185 میلیون دلار در سراسر جهان تحقق یافت. البته این رکورد با فیلمهای بعدی یعنی مونرِیکِر (1979) و فقط برای چشمانت (1981) شکسته شد که بهترتیب 202 و 194 میلیون دلار فروختند.
او در سال 1953 به ایالات متحده نقل مکان کرد و کمپانی «مترو گولدوین مِیِر» قراردادی با او امضا کرد که باعث حضور در چند نقش مکمل شد. او در فیلم الیزابت تیلر آخرین دفعهای که پاریس را دیدم (1954) نقش یک بازیکن تنیس حرفهای را بازی کرد که یکی از نقشهای دههی 1950 او بود که به خاطر قد بلند و شمایل ورزشکاریاش به دست آمد. او بارها نقش اعضای خانواده سلطنتی یا شخصیتهای نظامی را بازی کرد. مور در خلال سالهای 1956 تا 58 اولین طعم شیرین ستارگی در تلویزیون را با نقش اصلی مجموعهی آیوانهو چشید که با سریالهای دیگری ادامه یافت. خوشمشربی و جذابیت او از ویژگیهایی بود که در این سالها و بعد در تمام طول کارنامهاش موفقیتهای او را رقم زد.
در سال 1962 مور بازی در یکی از نقشهایی را آغاز کرد که شهرت و محبوبیتش را رقم زدند: دزد بیپروایی با نام سایمن تِمپلر که هر هفته در مجموعهی مقدس از آدمبدهای ثروتمند دزدی میکرد (مجموعهای که 118 قسمت به طول انجامید و حتی از سیاهوسفید به رنگی تغییر کرد و در 1969 به پایان رسید). جالب بود که قرارداد بازی در این مجموعه باعث شد تا مور نتواند در آزمون بازیگری نقش مأمور 007 برای اولین فیلم جیمز باند با عنوان دکتر نو. (1962) شرکت کند.
او در سالهای 1969 و 70 دوباره به سینما بازگشت و در چند تریلر فراموششدنی بازی کرد. پس از آن دوباره در کنار تونی کرتیس در سریال متقاعدکنندهها ظاهر شد که پس از یک فصل خاتمه یافت. مور در طول سیزده سالی که جیمز باند بود، در فیلمهای اکشن دیگری هم بازی کرد اما هیچکدام با این مجموعه فیلمها قابل مقایسه نبودند، از جمله غازهای وحشی (1978) در کنار ریچارد برتن و ریچارد هریس و فوکس (1980) در کنار جیمز میسن و دیوید هیدیسن.
راجر مور در سال 1991 سفیر حسننیت یونیسف شد و در سال 1999 دولت با رتبهی شوالیهگری «فرمانده رتبهی امپراتوری بریتانیا» از او تجلیل کرد. مور در استاکوِل در جنوب لندن متولد شد و با وجود مشکلاتی که ابتدا در سلامتیاش داشت، در مدرسه خودی نشان داد و خیلی زود به نقاشی و هنر علاقهمند شد. تحصیل او با شروع جنگ جهانی دوم دچار وقفه شد و او در کنار مادرش بیشتر جنگ را در شهر آمرشام در 25 مایلی خارج لندن سپری کردند.
کتاب اتوبیوگرافیک این بازیگر با نام کلام من تعهد من است/ My Word Is My Bond که بازی کلامی خودش را دارد، در سال 2008 منتشر شد؛ و از دیگر کتابهای او میتوان به یک حرامزادهی خوششانس و باند درباره باند اشاره کرد.
واکنش بعضی از چهرههای سرشناس به درگذشت مور
- مایکل کین: «واقعاً بههم ریختم و ویران شدم که یکی از قدیمیترین و صمیمیترین دوستانم را از دست دادم؛ دنیای من هرگز مثل سابق نخواهد بود.»
- راسل کرو: «دهساله بودم و سعی میکردم مثل سایمن تمپلر لباس بپوشم. مادرم پارهوقت در سفارت اندونزی کار میکرد؛ و اینها باعث شد توطئهچینی به شخصیتم اضافه شود.»- میا فارو: «معدود آدمهایی مثل راجر مور مهربان و بخشنده هستند. اعضای یونیسف هم دلتنگ او خواهند شد.»
- برایان کرنستن: «شش ماه پیش گپ فوقالعادهای داشتیم درباره بازیگری و زندگی. او بخشنده و مهربان بود. روحت شاد آقای باند.»
- ادگار رایت: «روحت شاد سر راجر مور؛ اولین جیمز باند من و یکی از اولین بازیگرانی که در کودکی عاشقش شدم؛ و همین طور آدمی دوستداشتنی، بامزه و صمیمی. بدرود.»
- بوی جرج: «روحت شاد سر راجر مور؛ پادشاه آرام.»
- مرکز یونیسف در انگلیس: «قلبمان شکست از شنیدن خبر درگذشت دوست و سفیر حسننیت محبوبمان. ما با خانواده و بازماندگان سر راجر همدردیم.»
بعضی حواشی جالب زندگی مور
- او در طول اولین سالهای بازیگریاش از هتلهایی که در آنها اقامت میکرد حوله بلند میکرد! و زمانی دست از کار کشید که یک روزنامهی انگلیسی گزارشی با عنوان «راجر مور دزد حوله است» منتشر کرد. او سال 1998 در سریال حسابی گراهام نورتن افشا کرد که همچنان از مجموعهی حولهها در خانهِی سوییس نگهداری میکند.
- او در سال 2000 برای کارهای نیکوکارانهاش جایزه بشردوستی بینالمللی را از باشگاه واریته لندن دریافت کرد.
- قراردادهایش برای بازی در فیلمهای جیمز باند شامل تهیهی نامحدود سیگارهای مانتهکریستو در زمان فیلمبرداری میشد؛ این صورتحسابها به طور معمول هزاران پوند میشد.
- مور سنوسالدارترین بازیگری بود که برای بازی در نقش باند انتخاب شد. او اولین بار در 45 سالگی و آخرین دفعه در 57 سالگی نقش باند را بازی کرد؛ شان کانری در 52 سالگی در آخرین فیلم باندیاش با نام دوباره هرگز نگو هرگز (1983) ظاهر شد.
- او به طرز جالبی در اولین نامزدی جایزه رَزیاش (تمشک طلایی بدترین بازیگر مکمل برای دنیای اسپایس محصول 1997) در مقابل دیگر جیمز باند سابق یعنی شان کانری قرار گرفت که او هم برای اولین بار به خاطر بازی در انتقامجویان (1998) نامزد شده بود. البته در نهایت هیچ کدام برنده این جایزه نشدند.
- در سال 1993 هم برای سرطان پروستات جراحی شده بود.
- مور کاملاً به زبان ایتالیایی مسلط بود و یکی از همسرانش، لوییزا ماتیولی شهروند ایتالیایی است.
- جالب است که این بازیگر نقش جیمز باند از فیلمبرداری صحنههای تیراندازی با سلاحهای گرم متنفر بود و همین موضوع باعث میَشد تا برداشتهای بیشماری را در این زمینه خراب کند.
- در سال 1971 و پس از نطق تندوتیز تونی کرتیس سر صحنهی سریال متقاعدکنندهها کشیدن سیگار را کنار گذاشت!
- دبورا مور دختر راجر هم در فیلمی از مجموعهی جیمز باند ظاهر شد: در روز دیگری بمیر (2002) به نقش مهماندار هواپیما!
- در تمام عمرش حامی حزب محافظهکار انگلیس بود که ظاهراً دلیل آن به پدر پلیساش برمیگشت.
- مور یک کنفرانس سوئدی با موضوع کودکآزاری را انتخاب کرد تا به جهان اعلام کند که خودش یک قربانی بود. او که مورد خودش را چندان جدی ندانست در شانزده سالگی موضوع را با مادرش در میان گذاشت چون از آن سرافکنده بود.
کانال تلگرام ماهنامه سینمایی فیلم:
https://telegram.me/filmmagazine
[منابع: ورایتی و آیامدیبی]