ن و شکست فیلم‌‌ها نیز بیش‌تر و بیش‌تر می‌شد. بسیاری از باز‌سازی‌ها و دنباله‌سازی‌ها بر اساس آثاری بوده که اثبات کرده‌اند همچنان پرطرفدارند. بنابراین استودیو‌های فیلم‌سازی فیلم‌هایی را بازسازی کردند که فروش آن تضمین شده بود. توده‌های تماشاگران نیز از سر کنجکاوی علاقه‌مند بودند که ببینند بازسازی فیلم‌های قدیمی واجد کدام ویژگی‌ها است. کارگردان‌های آثار بازسازی شده، جԯای از موضوع استقبال و فروش چنین فیلم‌هایی مایل بودند که تغییرات خلاقانه‌ای در این نسخه‌های جدید اعمال کنند. هرچند که برخی از این تلاش‌ها ناموفق از آب درآمدند. بازسازی روانی (۱۹۹۸) از سوی گاس ون سن به عنوان یک شکست تلقیȠشد. هیچکاک تنها به خاطر وجود یک صحنه‌ی خشونت‌بار در روانی (۱۹۶۰) تمام فیلمش را سیاه و سفید فیلم‌برداری کرد در حالی که گاس ون سن فیلمش را رنگی فیلم‌برداری کرد تا بر خشونت داستان بیفزاید. در ادامه به برخی از آثار بازسازیĠشده پرداخته شده است.
تغییرات مهم در سبک سینمایی، رویکرد اجتماعی، شیوه‌ی زندگی مردم یا علایق آن‌ها: بهشت می‌تواند منتظر بماند (۱۹۷۸) بازسازی آقای جردن مӌآید (۱۹۴۱)؛ ستاره‌ای متولد می‌شود (۱۹۷۶) بر اساس فیلمی به همین نام و محصول ۱۹۴۱؛ گریز [در ایران: این فرار مرگبار] (۱۹۷۲) که در ۱۹۹۴ فیلمی به همین نام و با یک زوج سینمایی جدیЯ بر اساس فیلم پکینپا ساخته شد.
تغییرات تکنولوژیک: دلیجان (۱۹۶۶) بر اساس فیلمی به همین نام از جان فورد، محصول ۱۹۳۹ اما این بار رنگی، با فیلم‌برداری پرده‌ی عریض و صدای استروفونیک؛ بن‌هور (۱۹۵۹) بر اساس فیلمی به همین نام و محصول ۱۹۲۶؛ کینگ کونگ (۲۰۰۵) و کینگ کونگ (۱۹۷۶) که هر دو بر اساس فیلمی به همین نام، محصول ۱۹۳۳ ساخته‌شده‌اند. تکنیک‌های انیمیشن پذیرفتنی در نسخه‌ی پیتر جکسن این نسخه را حتی از نسخه‌ی ساخته‌ی جان گیلرمن متمایز کرده است. بازسازی دراکولای برام استوکر (۱۹۴۳/۱۹۸۹) و فرانکنشتاین مری شلی (۱۹۳۱/۱۹۹۴) واجد ویژگی‌هایی مانند رنگ، پرده‌ی عریض و صدای چندȠباندی هستند.
پارانویا‌های جدید: هجوم ربایندگان جسد (۱۹۵۶/۱۹۷۸) از ترس‌های ناخودآگاه و غلبه‌ی کمونیست‌ها در دهه‌ی ۱۹۵۰ به ترس از «بیگانه‌ها» تغییر کرد. این فیلم در سال‌های ۱۹۹۴ و ۲۰۰۷ بازгازی شد.
بازسازی آثار بین‌المللی:چالش خلاقه‌ی بازسازی یک فیلم در فضای جغرافیایی، فرهنگی و زبانی متفاوت، نتایج جالبی به وجود آورد. هفت سامورایی (۱۹۵۴) ژاپنی به وسترن آمریکایی Շفت دلاور (۱۹۶۰) بدل شد. از نفس افتاده (۱۹۶۰) در آمریکا و در ۱۹۸۳ بازسازی شد. محل وقوع رخداد‌ها از پاریس به لس‌آنجلس تغییر کرد و ملیت شخصیت‌های اصلی معکوس شد. بی‌خوابی (۲۰۰۲) بܧ استفاده از ستارگان سینمای آمریکا به جای بازیگران نروژی به کارگردانی کریستوفر نولان بازسازی شد. چشمانت را باز کن (۱۹۹۷) ساخته‌ی الخاندرو آمنابار به آسمان وانیلی (۲۰۰۱) با حضور تام کروز بدل شد.
آن‌چه که خصوصاً در بازسازی آثار بین‌المللی نکته‌ای مهم محسوب می‌شود، تغییرات ساختاری است که در نسخه‌های بازسازی شده به چشم می‌خورد. از نفس افتاده درواقع به دلیل نوع تدوین خاص آن در تاریخ سینما مطرح است. هفت سامورایی به دلیل تدوین صحنه‌های پرĠجنب و جوشی که دارد، همچنین شخصیت‌پردازی دقیق کوروساوا شناخته می‌شود؛ در حالی که سازندگان نسخه‌های آمریکایی چنین آثاری بیش از آن که به روح اصلی آثار وفادار باشند، ترجیح داده‌اند نسخه‌های «رنگارنگ» و تماشاگر پسندی ارائه ֩نند. به نظر می‌رسد در مواردی مانند بازسازی یوجیمبو (۱۹۶۱) از سوی سرجیو لئونه در به خاطر یک مشت دلار (۱۹۶۴) فیلم‌سازان اروپایی بیش از فیلم‌سازان آمریکایی به روح اصلی اثر اقتباس شده وفادار مانده‌انܯ.
کانال تلگرام ماهنامه سینمایی فیلم:
.jpg)
.jpg)
