جان وو فیلمساز سرشناس هنگکنگی که لقب سازندهی اکشنهای شاعرانه را گرفته است، در یک اقدام نامتعارف یکی از فیلمهای قدیمیاش را بازسازی میکند. فیلم قاتل این هنرمند آسیایی با حالوهوایی تازه و امروزی جلوی دوربین خواهد رفت. وو که میگوید مدت زمانی طولانی است که در فکر بازسازی این فیلم محبوب خود و منتقدان سینمایی است، آن را با همان نام اصلی و قدیمیاش میسازد.
در همین حال، وی در تدارک ساخت فیلم تازه دیگری به نام شکار انسان (Manhunt؛ عنوان فیلم بیشتر به صورت اصطلاحی با معنی «تعقیب جنایتکاران» به کار میرود ولی در اینجا معادل «شکار انسان» به داستان نزدیکتر به نظر میرسد) هم هست. تماشاگران سینما در سطح جهانی، جان وو را برای اکشنهای سطح بالایی مثل تیر شکسته، تغییر چهره و قسمت دوم مأموریت غیرممکن میشناسند. این فیلمها در سالهای پایانی دههی 1990 و اوایل دههی 2000 میلادی سروصدای زیادی بهپا کردند و همزمان مورد استقبال تماشاگران و منتقدان سینمایی قرار گرفتند. وو این فیلمها را در شرایطی در هالیوود ساخت که قبل از آن، کارنامهی موفقی در سرزمین مادریاش ارائه داده بود و لقب یکی از فیلمسازان اصلی موج نوی سینمای چین و هنگکنگ را گرفته بود. این هنرمند با بازتر شدن فضای سیاسی و اجتماعی در چین، دوباره به آنجا برگشت و درام تاریخی پرخرج دوقسمتی صخرهی سرخ را کارگردانی کرد. نمایش عمومی فیلم در چین با واکنشهای متفاوتی روبهرو شد و برخی اظهارنظرهای منفی را به همراه داشت. مخالفان فیلم از اینکه پول کلانی در اختیار فیلمسازی قرار گرفته که سالها دور از سرزمین مادریاش بوده، گلایه داشتند.
این در حالی بود که هم در چین و هم در آمریکا، این پرسش مطرح بود که آیا جان وو به فکر بازگشت به هالیوود هست یا نه. وو به این پرسش چنین پاسخ میدهد: «من هیچوقت هالیوود را ترک نکردم که حالا بخواهم دوباره به آنجا برگردم. هنوز هم کار کردن در هالیوود را دوست دارم و از آن لذت میبرم. به همین دلیل بعد از ساخت شکار انسان دوباره به هالیوود برمیگردم. در بازگشت دوبارهام احتمالاً یک اکشن دلهرهآور خواهم ساخت. در عین حال هدف و قصدم این است که نسخهی جدید و انگلیسیزبان قاتل را به سبک یک فیلم آمریکایی بسازم. در حقیقت این فیلم ورسیونی هالیوودی خواهد بود که خارج از هالیوود ساخته میشود.»
قاتل که در کارنامهی وو جایگاه خاصی دارد، داستان آدمکش حرفهای است که برای تأمین پول عمل چشم نامزدش، قبول میکند برای آخرین بار دست به آدمکشی بزند. با این فیلم هنگکنگی در سال 1989 بود که وو به شهرتی جهانی رسید و تماشاگران غیرهنگکنگی هم با نام و کارهایش آشنا شدند. منتقدان بینالمللی به وو لقب فیلمسازی را دادند که متخصص ساخت اکشنهای «هاردبویلد» است (سبکی از داستانهای جنایی آمریکایی که دشیل همت از پیشگامان آن است؛ و البته آخرین فیلم اکشن جان وو در زادگاهش هنگکنگ در سال 1992 و پیش از رفتن به هالیوود نیز هاردبویلد نام دارد).
در حالی که نزدیک به یک دهه است که وو میخواهد قاتل را بازسازی کند، مدتی قبل شنیده شد که جان اچ. لی فیلمساز کرهای هم در صدد کارگردانی نسخهی تازهای از این فیلم است. وو در این خصوص گفت که پروژهی لی تا مرحلهی عملی شدن هم پیش رفت و نسخهای کاملاً متفاوت از فیلمی است که وی میخواهد بسازد. فیلم این فیلمساز کرهای قرار بود داستان قاتل را به شکل متفاوتی تعریف کند، ولی در مرحلهی پیدا کردن سرمایهگذار متوقف شد و لی سراغ پروژه دیگری رفت.
ظاهراً وو میخواهد دوباره به ژانر اکشن هاردبویلد برگردد و امیدوار است عموم تماشاگران سینما از فیلمش حمایت کنند. منتقدان سینمایی هم مثل دوستداران سینما به این نکته اشاره کردهاند که وو در سالهای اخیر از آثار همیشگیاش در ژانر جنایی فاصله گرفته و سراغ درامهای حماسی/ تاریخی رفته است. شاید به این دلایل که فیلمهای تاریخی در چین و هنگکنگ طرفداران و مشتریان زیادی دارند و در ضمن سیاستمداران چینی از تولید این فیلمها حمایت میکنند. فیلم دوقسمتی اخیر وو با عنوان گذرگاه نیز از همین دست فیلمهاست و درباره غرق شدن یک کشتی بخار در سال 1949 است که در دوران انقلاب چین عازم تایوان میشود.
اما شکار انسان که زودتر از قاتل تولید میشود، میتواند یادآور اکشنهای سطح بالای وو باشد و خاطرهی فیلمهای قدیمی او را زنده کند. این فیلم دومین اقتباس سینمایی از رمان ژاپنی جوکو نیشیمورا است که بر اساس یک بازی ویدئویی نوشته شده است. نسخهی اصلی فیلم را در سال 1976 جون یاساتو، فیلمساز ژاپنی ساخت. در این فیلم کن تاکاکورا پلیسی است که بهاشتباه متهم میشود و در جریان فرارش از چنگ قانون میکوشد بیگناهیاش را ثابت کند. جان وو در این رابطه میگوید: «حالوهوای داستان به گونهای است که یکجورهایی شبیه بازگشت به سبک شخصی خودم است. این یک داستان جنایی است با کمی عشق و اسلحه و شاید چند کبوتر!» اشارهی شوخطبعانهی او به حضور کبوتران به برخی صحنههای مهم فیلمهایش برمیگردد که ویژگی آثارش به شمار میرود.
شکار انسان قرار است اواخر فصل زمستان در ژاپن فیلمبرداری شود. وو با لبخند به خبرنگار «اسکرین اینترنشنال» میگوید: «هیجانزدهام چون همیشه آرزو داشتم فیلمی در ژاپن بسازم. امیدوارم بتوانم فیلمهایم را در کشورهای مختلف جلوی دوربین ببرم؛ این رؤیای همیشگیام بوده است، یک آرزوی قدیمی. این کار به من اجازه و امکان میدهد که چیزهای بیشتری درباره مردم و فرهنگهای مختلف یاد بگیرم. شاید فیلم بعدیام را در کشوری مثل انگلستان، هند، کامبوج یا دیگر نقاط کوچکتر دنیا بسازم.»
جان وو از سال 1974 وارد عرصهی فیلمسازی شده و بیش از چهار دهه است که بیوقفه فیلم میسازد و بیش از 35 فیلم دارد. با این حساب، درباره بازنشستگی میگوید: «فیلمسازی در خون من است. هیچوقت به بازنشستگی فکر نکردهام. تا زمانی که میتوانم کار کنم به ساخت فیلمهای سینمایی ادامه میدهم.» تازهترین کار وو یک درام تاریخی به نام هشتتا و نصفی است که در هشت اپیزود تاریخ هنگکنگ را از دههی 1940 تا زمان حال مورد مکاشفه قرار میدهد. هر اپیزود را یکی از فیلمسازان هنگکنگی کارگردانی کرده است که وو و تسویی هارک دوتای آنها هستند.