دیشب فیلم‌های راه یافته به بخش سودای سیمرغ سی‌و‌هشتمین جشنواره فیلم فجر معرفی شدند که در بین 22 فیلم راه یافته، چهار فیلم از بخش نگاه نو موفق به راهیابی به بخش سودای سیمرغ به عنوان بخش اصلی جشنواره شدند. اگرچه این اتفاق بی سابقه نبوده و در دوره‌های گذشته جشنواره هم شاهد این اتفاق بودیم. مثلا در نهمین دوره جشنواره در سال 69 برای اولین‌بار فیلم پرده آخر کریم واروژ مسیحی به بخش اصلی جشنواره راه یافت. فیلمی که دیپلم افتخار بهترین فیلم را در بخش مسابقه فیلم‌های اول و دوم از آن خود کرد و در بخش مسابقه اصلی نیز ۹ سیمرغ بلورین را با خود به خانه برد که از جمله آن‌ها می‌توان به بهترین کارگردانی، بهترین بازیگر نقش اول زن، بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، بهترین بازیگر نقش دوم زن اشاره کرد. همچنین در سال 75 و در پانزدهمین جشنواره فیلم فجر، سعید سهیلی توانست با اولین فیلم مردی شبیه باران بدرخشد و با راهیابی به بخش رقابت اصلی، جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد برای ابوالفضل پورعرب و همچنین بهترین موسیقی متن را دریافت کند. همین 4 سال پیش در سال 94 و در سی‌و‌چهارمین جشنواره فیلم فجر، ابد و یک‌روز به کارگردانی سعید روستایی به عنوان یک فیلم اولی موفق شد به بخش سودای سیمرغ راه یافته و فارغ از کسب جایزه بهترین کارگردانی و بهترین فیلم در بخش نگاه نو، در بخش سودای سیمرغ نیز جایزه بهترین کارگردانی، بهترین فیلم‌نامه، بهترین بازیگر نقش اول زن، بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، بهترین تدوین را کسب کند.
امسال یک اتفاق جدید افتاده که شاید بتوان تا این‌جا آن را به عنوان یکی از ویژگی‌ها و پدیده‌های جشنواره سی‌و‌هشتم قلمداد کرد و آن هم راهیابی 4 فیلم از بخش نگاه نو به بخش سودای سیمرغ است. فیلم‌های آن شب به کارگردانی کورش آهاری، پوست ساخته‌ی بهمن و بهرام ارک، روزصفر به کارگردانی سعید ملکان و شنای پروانه ساخته‌ی محمد کارت، 4 فیلم اولی هستند که موفق شدند به رقابت‌های بخش سودای سیمرغ راه یابند و این نشان می‌دهد سطح کیفی فیلم‌های اول رشد قابل توجهی داشته و دیگر نمی‌توان آن‌ها را به مثابه فیلم‌های مدرسه‌ای و تجربی قلمداد کرد. حتی نگاهی به اسامی کارگردان‌های این آثار هم نشان می‌دهد که بسیاری از آن‌ها نام‌های شناخته شده‌اند که قبلا در عرصه‌های دیگر سینما مثل تهیه‌کنندگی یا ساخت فیلم کوتاه، کارنامه موفقی دارند و درعرصه سینما و فیلم‌سازی کارآموز و مبتدی نیستند. واقعیت این است که دانش و مهارت سینمایی نسل جدید فیلم‌سازان و تجربه آن‌ها به واسطه رشد امکانات و بضاعت سینمایی نسبت به نسل‌های قبلی بیش‌تر شده و با نسل توانمندی روبه‌رو هستیم که سینما و زبانش را به خوبی می‌شناسند. فیلم‌سازانی که فیلم اول آن‌ها، تمرین فیلم‌سازی نیست و دوشادوش فیلم‌سازان کهنه‌کار در جشنواره رقابت کرده و حتی از آن‌ها جلو هم زده‌اند. دست‌کم در یک‌دهه اخیر پدیده‌های جشنواره و فیلم‌هایی که پیشنهادی تازه برای سینمای ایران بودند و توانستند با دست پر و سیمرغ‌های فراوان به خانه برگردند. فیلم اولی‌هایی که حالا به عنوان فیلم‌سازانی خلاق و نوآور در کانون توجه منتقدان و مردم هستند. با این حال و در عین این‌که فیلم اولی‌ها از نقاط درخشان جشنواره فیلم فجر در سال‌های اخیر بوده اما هنوز بر سر تعریف آن، مناقشه‌های نظری و قانونی وجود دارد. دامنه این مناقشات از جشنواره سال گذشته گسترده شد و امسال نیز در زمان اعلام فیلم‌های راه‌یافته به بخش نگاه نو که دو هفته پیش صورت گرفت، این چالش و دعواها بالا گرفت و با اعتراض برخی فیلم‌سازان هم همراه شد. فیلم‌سازانی که معتقد بودند برخی از فیلم‌سازانی که فیلم‌های‌شان در بخش نگاه نو اعلام شده، فیلم چندم‌شان است و انتخاب آن‌ها به عنوان فیلم اول، فرصت
کانال تلگرام ماهنامه سینمایی فیلم:
