دروغ‌های کوچک بزرگ / Big Little Lies
کارگردان: ژان‌مارک وله، نویسنده: دیوید ای. کلی بر اساس رمانی از لیان موریارتی، بازیگران: ریس ویترسپون (مدلین مارتا مَکِنزی)، نیکول کیدمن (سِلِست رایت)، شیلین وودلی (جین چپمن)، الکساندر اسکارسگارد (پری رایت)، آدام اسکات (اد مکنزی)، لورا درن (رِناتا کِلاین) و... محصول ۲۰۱۷، سریال کوتاه هفت قسمتی.
مَدلین و سِلِست مادر تنهایی به نام جین را که تازه وارد شهرشان شده است زیر پروبال خود می‌گیرند، غافل از این‌که ورود جین و پسر مرموز کوچکش به زندگی آن‌ها چه‌طور همه چیز را تغییر خواهد داد.
بسط تئوریک خشونت
دروغ‌های کوچک بزرگ سریال هفت‌قسمتی است که از فوریه تا مارس ۲۰۱۷ از شبکه‌ی «اچ‌بی‌او» پخش شد و همین چند روز پیش در جوایز امی، هشت جایزه (از شانزده نامزدی‌اش) از جمله در رشته‌های بهترین سریال کوتاه، بهترین کارگردانی و بهترین بازیگری (برای نیکول کیدمن، لورا درن و الکساندر اسکارسگارد) را برای سازندگانش به ارمغان آورد.
این درام جنایی به زندگی و روابط پنج خانواده در شهر زیبا و ساحلی مونتری در ایالت کالیفرنیا می‌پردازد. جین چپمن (وودلی) و پسرش پس از کوچ به مونتری با مَدلین (ویترسپون) و سِلِست (کیدمن) - از زنان متمول و سرشناس شهر - آشنا می‌شوند. بین سه زن، دوستی و رفاقتی شکل می‌گیرد که رفته‌رفته مستحکم‌تر می‌شود. حضور تهدیدآمیز و چالش‌برانگیز دو زن دیگر که یکی از آن‌ها زن همسر سابق مدلین، بانی کارلسن (زوئه کراویتز) است و دیگری بانویی قدرتمند و سرشناس به نام رناتا کلاین (درن) باعث می‌شود دو جبهه‌ی متخاصم شکل بگیرد. جرقه‌ی این تقابل و تخاصم از روز اول مدرسه و جای کبودی روی گردن دختر رناتا زده می‌شود. فشارهای رناتا و اتهام دروغین دخترش، اولیای مدرسه را نیز به صف مهاجمان به جین و پسرش، زیگی، اضافه می‌کند.
باور این‌که اصولاً سلست و مدلین اهمیت زیادی به جین بدهند و برای احقاق حقش تلاش کنند مشکل است. انگیزه‌های مقابله و انتقام‌گیری از رناتا، ایستادن مقابل شهردار، تقابل با بانی و ارضای مجموعه‌ای از کمبودها و عقده‌های فروخورده است که همواره بر حس انسان‌دوستی پاک و صادقانه سایه افکنده است. همین مجموعه‌ی عقده‌ها و تقابل‌های خاله‌زنکی است که جلوه‌ای ملموس و سطحی‌تر هم به سریالمی‌بخشد و آن را تبدیل به ملودرامی سهل و ممتنع می‌کند که داستان‌های متفاوتی از عشق و خیانت و روابط خانوادگی را روایت می‌کند. بازجویی‌های پلیس برای هر دوره‌ی زمانی یا اتفاق، نقش یک سرفصل را بازی می‌کنند و حکم تیترهای تفکیک‌کننده‌ی بخش‌های متفاوت داستان را دارند. وقتی به حرف‌های آدم‌های مورد بازجویی دقیق می‌شویم بیش‌تر از این‌که بازجویی برای کشف راز یک قتل و پیدا کردن یک قاتل به ذهن‌مان متبادر شود، غیبت‌های خاله‌زنکی همین سرزمین خودمان را به یاد می‌آوریم؛ و همین اجرای دم‌دستی است که به دیوید ای. کلی کمک می‌کند ریشه‌های یک خشونت عمومی و تئوریزه در دل یک خانواده را به اجتماع بسط دهد.
سلست قربانی اصلی خشونت فیزیکی پِری همسرش است؛ داستانی که یک ملودرام آبکی جهان‌سومی است. خشونت پری به مکس فرزندش، منتقل شده است و او در مدرسه قربانی می‌گیرد. خانواده‌ی قربانی و مظنونِ بی‌گناهِ ماجرا درگیر آسیب مکس می‌شوند و زندگی‌شان آبستن تنش. جین که خود قربانی خشونتی از همین جنس بوده است و هنوز از بند آسیب‌های چند سال پیش رها نشده، مظلومانه درگیر ماجرایی دیگر از همان جنس می‌شود. خانواده مدلین به عنوان یک خانواده حاشیه‌ای کاملاً درگیر قضایا می‌شوند تا آن‌ها هم از بسط و تعمیم مد نظر خالقان اثر در امان نباشند؛ اما آن‌ها به همین بسنده نمی‌کنند و شخصیت بانی را که آرمان‌گراترین، صلح‌طلب‌ترین و دارای سالم‌ترین روابط انسانی است به عنوان ضارب برمی‌گزینند تا بگویند به گاهِ شعله‌ور شدن جنگ هیچ‌کس و هیچ چیز در امان نیست. این تمهید سازندگان است برای نقب زدن به وضعیت امروز آمریکا و جهان؛ به جهان دوران ترامپ؛ به سایه‌ی وحشتناک جنگ؛ به خشونت و نفرتی که او می‌پراکند و پیش از او، دیگران پراکنده‌اند و تا امروز هنوز باقی و برجاست. جهان هنوز جرج بوش و هرج‌ومرجی را که برای دنیا به ارمغان آورد فراموش نکرده است. نفرتی که او آغاز کرد حالا از اتومبیل هم سلاح می‌سازد و در اروپای آرام و صلح‌طلب جولان می‌دهد و جان مردم بی‌گناه را می‌گیرد. این جهانِ واقعی‌ای است که دیوید ای. کلی در قالب شهر کوچک مونتری و روابط چند خانواده به تصویر می‌کشد؛ جهانی که در آن هیچ‌کس از عواقب خشونت‌طلبی و جنگ در امان نیست ولو این‌که در کمال صلح‌طلبی و آرامش در گوشه‌ای دنج از این جهان پهناور روزگار بگذراند. کشته‌شدگان کنسرت پاریس، حاشیه‌ی ساحل نیس، بروکسل و همین چند روز پیش بارسلون می‌توانند شهادت بدهند.
