تحلیل‌گران اقتصادی سینمای چین از تابستان 2018 به عنوان یک تابستان معمولی برای گیشه اسم می‌برند. اما در همین تابستان «معمولی» بیش از دو میلیارد دلار بلیت فروخته شد! پس این پرسش مطرح است که چرا باید به چنین تابستان موفق و پرفروشی، لقب «معمولی» داد. ظاهراً تحلیل‌گران انتظار و توقع فروش بالاتری برای تولیدات بومی داشته‌اند و رقم فروش فعلی، رضایت‌شان را فراهم نمی‌کند. احتمالاً آن‌ها با توجه به موفقیت 830 میلیون دلاری قسمت دوم گرگ‌های سلحشور در تابستان گذشته، انتظار تکرار چنین فروش کلانی را برای محصولات تابستانی امسال داشته‌اند.
در فاصله ماه ژوییه 2016 تا ژوئن 2017 تعداد سالن‌های سینمای چین تا حد بسیار زیادی افزایش یافت. این خبر خوشی برای تماشاگران و جامعه سینماداران چین بود و حکایت از گسترش سریع امکانات روز می‌کرد. مجموع فروشی نزدیک به هفت میلیارد در هشت ماه اول سال، نوعی رکوردشکنی به حساب می‌آید و اهل فن از رشد هفده درصدی فروش بلیت نسبت به سال قبل سخن می‌گویند که به معنی افزایش یک میلیارد دلاری فروش سینماهای چین است.
اما در کنار موفقیت چشم‌گیر تعدادی از فیلم‌های سینمایی، برخی فیلم‌های پرسروصدا هم شکست تجاری خوردند که بررسی دلایل شکست آن‌ها می‌تواند بسیار مفید باشد. در فصل تابستان کارهایی چون مبارزه تا سر حد مرگ/ Dying to Survive، سلام آقای میلیاردر و جزیره با فروش‌های 453، 370 و 195 میلیون دلاری، موفق‌ترین فیلم‌های چینی بودند. اما رقم فروش این سه فیلم، کم‌تر از فروش عملیات دریای سرخ و کارآگاه محله چینی‌ها2 بود که اوایل 2018 روی پرده سینماها رفتند. این فیلم‌ها موفق به فروش‌هایی 576 و 541 میلیون دلاری شدند و تا امروز پرفروش‌ترین فیلم‌های سال جاری میلادی چین هستند.
اما شکست سخت تجاری آسورا 
اما بر خلاف این اکشن حماسی، سه فیلم برتر تابستان سینمای چین فیلم‌هایی کمدی و کم‌هزینه بودند با موضوع‌هایی بسیار ساده و واقع‌گرایانه که کاملاً بی‌دنگ‌وفنگ هم ساخته شده‌اند. مبارزه تا سر حد مرگ با هزینه‌ای ده میلیون دلاری، بر اساس داستانی واقعی ساخته شده و درباره بیماری سرطانی است که تصمیم می‌گیرد به بقیه بیماران سرطانی کمک کند؛ و راه‌حل او که آوردن داروهای ارزان‌قیمت از هند است، راه‌حلی نامتعارف و خنده‌دارست. سلام آقای میلیاردر هم داستان جوانی معمولی را تعریف می‌کند که باید طی سی روز یک میلیارد دلار را خرج کند؛ و در صورت موفقیت سی میلیارد دلار پاداش می‌گیرد. جزیره هم داستان کارگری را تعریف می‌کند که می‌خواهد برنده لاتاری شود، اما یک حادثه غیرمترقبه او و همکارانش را به جزیره‌ای متروکه می‌کشاند.
اما از دلایل موفقیت بیش‌تر فیلم‌های چینی در مقایسه با فیلم‌های هالیوودی می‌توان به «دوره رخوت» اشاره کرد که چهار تا شش هفته طول می‌کشد و فیلم‌های هالیوودی امکان اکران ندارند و فقط محصولات بومی به نمایش عمومی درمی‌آیند؛ این دوره در اوج فصل تابستان و زمانی است که انبوه تماشاگران راهی سالن‌های سینما می‌شوند. نکته دیگری که تحلیل‌گران اقتصادی به آن اشاره می‌کنند، موفقیت محصولات بالیوودی است. با وجود اکران پرسروصدای بلاک‌باسترهای پرسروصدای هالیوودی، فیلم‌های هندی از موقعیت خوبی در بین تماشاگران چینی روبه‌رو هستند. سوپراستار مخفیِ عامرخان توانست به فروش قابل توجه 118 میلیون دلاری دست پیدا کند که در قیاس با فروش 105 میلیون دلاری بلک پنتر می‌توان به میزان محبوبیت تولیدات هندی در چین پی برد. البته سلطانِ سلمان‌خان که با عنایت به موفقیت کمدی درام عامرخان به صورت گسترده روی پرده رفت، نتوانست جادوی آن یکی خان را تکرار کند! به گفته منتقدان، همیشه یک داستان جذاب است که تماشاچی را به دنبال خود می‌کشد و فیلم سلمان‌خان فاقد این عنصر بود.
کانال تلگرام ماهنامه سینمایی فیلم:
